Áfengi og frjálshyggja
Einkaleyfi ríkisins til sölu áfengis hefur verið við líði svo lengi sem elstu karlar og kerlingar muna. Í byrjun voru sölustaðir fáir og dreifðir um landið. Þetta var sá tími sem kröfurnar bárust um landið. Þetta fyrirkomulag hafði þá kosti að hægt var að halda uppi flugsamgöngum til flestra flugvalla landsins. Enda spratt upp fjöldi lítilla flugfélaga út um allar koppagrundir. Þetta leiddi líka til þess að blómlegur iðnaður var stundaður á öllum betri heimilum landsins. Það var bruggaður landi á flestum heimilum. Þótti það sjálfsagt og var hluti af tilraun fólks til sjálfbærni.
En svo fór að bera á ákveðinni gagnrýni á þetta ljómandi góða fyrirkomulag. Helst voru það boðberar frjálshyggju sem gagnrýndu. Þeir töldu að einokun ríkisins væri markaðslega hamlandi og því ætti að gefa sölu áfengis frjálsa. En tilraunir til að breyta fyrirkomulaginu hlutu ekki hljómgrunn. Í staðinn komu fram á sjónarsviðið póstverslanir sem seldu áfengi. Í auglýsingum var lögð mikil áhersla á að þessar dýrindisveigar væru ódýrari í póstverslun en í ríkinu. Og fyrir skemmstu kom Costco fram á völlinn og bíður áfengi til sölu á gjafverði.
Allt miðar þetta að auknu aðgengi almennings að áfengi. Rökin eru þau
að þá muni þjóðin drekka minna. Framlag ríkisins til forvarna muni dragast verulega saman og aukið svigrúm skapist til að sinna vinum og vandamönnum. Hitt er ljóst að biðlistinn á Vogi hefur aldrei verið lengri og sérfræðingar segja að í dag deyi fleiri vegna ofneyslu áfengis og þeirra fylgikvilla sem neyslunni fylgir. Flugfélögin fóru á hausinn og heimilisiðnaðurinn lagðist að mestu af. Bent er á að eitt af okkar stórskáldum sem þótti sopinn góður sagði: „Það má brennivínið eiga að það hefur aldrei gert neinum mein að fyrra bragði,“
Hér er allur almenningur hvattur til að skoða fyrirkomulagið á sölu áfengi gagnrýnum augum og komast að þeirri niðurstöðu að frjálshyggjan sé bölvuð þvæla. Kæru lesendur hafið í huga eftirfarandi heilræði.
Vertu kátur, veru hýr
forðastu grát og trega.
Veki hlátur dropinn dýr
en drekkt´an mátulega.
.
Kveðja Þorvaldur
